การจากไปอย่างเงียบงันที่สั่นสะเทือนยุโรป

อินซากีลาออกจากอินเตอร์โดยไม่มีพิธีกราบลาหรืองานแถลงข่าวใหญ่โต เพียงการพบปะครั้งหนึ่งก็ปิดฉากความสำเร็จในเซเรียบี และกลายเป็นเหตุการณ์ที่กระเพื่อมวงการฟุตบอลระดับโลก

ตามรายงานจากนักข่าวโมเรตโต อินซากีจะเข้าร่วมกับอัล-นาสซร์ ในซาอุดิอาระเบีย โดยเซ็นสัญญาสองปี มูลค่าเกิน 25 ล้านยูโรต่อปี — เงินเดือนที่มากกว่าเจ้าของสโมสรหลายทีมในเอิงโปรลิกก์รวมกันแล้ว

การเปลี่ยนแปลงเชิงกลยุทธ์ ไม่ใช่แค่เงินเดือน

ผมไม่ได้มาวิพากษ์วิจารณ์ความโลภหรือความทะเยอทะยา ก็รู้ว่าโค้ชคนหนึ่งอยากได้ชีวิตที่ดีขึ้น แต่เมื่อโค้ชระดับแนวหน้าเลือกไปทำงานในประเทศที่ผลลัพธ์อาจไม่มากเท่าภาพลักษณ์บนโซเชียลมืเดีย… เราต้องถามเอง: ‘ฟุตบอลกำลังเสื่อมสภาพเพราะเงินหรือไม่?’

จำนวนเงินมหาศาลเหล่านี้มากกว่าค่าแรงพนักงานบริหารของสโมสรใหญ่อย่างเช่น เชลซีหรือแมนฯซิตี้รวมกันแล้วด้วยซ้ำ

เหตุผลทำไมเรื่องนี้ถึงสำคัญกว่าแค่มูลค่าย้ายทีม?

ผมเติบโตมาพร้อมเสียงตะโกนในผับแห่งหนึ่งตอนชิงแชมป์โลก ’96 โดยพ่อผู้พูดภาษาอังกฤษไม่คล่อง ก็ตะโกนสนับสนุนเหมือนทำประตูเองได้เลย มันคือพลังใจแท้จริง — พลังใจที่ไม่มีใครสามารถขายได้ง่ายๆ

แต่วันนี้ เราเห็นโค้ชดาวรุ่งละทิ้งระบบฟุตบอลแบบเน้นแท็กติกและอารมณ์ มาทำงานให้อาณาจักรทองคำในซาอุดิอาระเบีย เพื่อบอกเล่าเรื่องราวผ่านภาพถ่ายบนไอจอยแทนสถิติแข่งขัน

เหมือนการ debate ในมหาวิทยาลัยครั้งหนึ่ง: “จะเอาไรมายืนหยัดให้มหาสมรรถภาพของฟุตบอล?” และจริงๆ ก็ใกล้เคียงแล้ว… จะตอบว่า ‘ใช่น่ะ’ เพราะเราอาจกำลังมองเห็นอนาคตของเกมฟุตบอลแบบใหม่อยู่แล้ว

การไหลออกของทรัพยากรมวลชนอย่างหล inevitable?

อินซากี้ไม่ใช่องค์ประกอบเดียว เมื่อกลอ๊ปก้าลาออกจากหัวหอกแดงเพื่อกลายเป็นโค้ชในซาอุดิอาระเบีย (แม้มองภาพเหมือนกลับมาทางใต้อย่างไรก็ตาม) แต่มันหมายความว่า เรามักจะเสียคนสำคัญไปเพียงเพราะเงิน และเมื่อลำดับความสำเร็จกลายเป็นแรงผลักดันของการโยกย้ายแทนการสร้างตำนาน… ส่วนใดบางส่วนของเกมจะหายไป?

แน่นอน คนเล่นอยากมีชีวิตที่ดียิ่งขึ้นครับ ผมเข้าใจ — แต่มุมมองโค้ชมักเป็นสถาปникโครงสร้างภายในสโมสร เป็นผู้สร้างเอกลักษณ์ให้มวลชนเห็นและเชื่อมโยงแม้อยู่ไกลสนามแข่งขัน หากเราสูญเสียนักวางแผนคนสำคัญเพียงเพราะรายได้น้อยกว่าสามเท่านิดเดียว… เรากำลังลบบางอย่างจากรายละเอียดความหมายของเกมฟุตบอลไปโดยไม่มารู้เลย

สุดท้าย จะเกิดอะไรขึ้นถัดไป?

แน่นอนจะมี ‘อินซากี้’ อีกหลายคนตามมา หากโมเดลอยู่ตรงนี้: เตรียมผลงานยอดเยี่ยมในยุโรป → เป็นแบรนด์ตลาด → ขายตนเองนอกประเทศพร้อมรายได้อวดตาสามเท่านานาชาติก่อนเกษียณ → มัวแต่อยู่บนเกาะส่วนกลางหรือรถหรู ๆ แต่อยากถามจริง ๆ: ใครจะสอนคนรุ่นอนาคตลูกศึก เล่นอย่างหัวใจ เมื่อมหาสมัยแห่งความเป็นจริงถูกปล่อยให้ออกจากสนามหลังจากสร้างอะไรบางอย่างไว้อย่างแท้มั๊ยก่อน? เราคงจำเป็นมากกว่ายอดแคมเปญและตารางคะแนน — เราจำเป็นเรื่องราวแห่งแรงบันดาลใจเหนือตารางคำนวณ